Викикитап

Wikibooks:Әкиятләр китабы: юрамалар арасында аерма

Тарихны интерактив карап чыгу
← Алдагы төзәтмәКиләсе төзәтмә →
Контент бетерелгән Контент өстәлгән
КүрсәтмәлеВики-текст
Zahidulla (бәхәс | кертем)
491 үзгәртергә
кТөзәтмә аңлатмасы юк
Zahidulla (бәхәс | кертем)
491 үзгәртергә
кТөзәтмә аңлатмасы юк
Юл номеры - 23:
| valign="top" width="60%" style="border: 1px solid #8FBC9A; background-color:#E0FDE7"|
<h2 style="letter-spacing:0.1em; style="border: 1px solid #8FBC9A; text-align:center; font-weight:bold; margin:0px 0px 4px 0px; padding:5px 5px {{#ifeq: Les cuisines | 180% | 3px | 5px }} 5px; font-size: Les cuisines |180%; font-variant:small-caps;color: #000000;">Әкиятләр дөньясына рәхим итегез!</h2>
[[Файл:Сертотмас үрдәкШүрәле.jpgpng|160px200px|right]]
:'''[[Сертотмас үрдәкШүрәле]]''' <br />''([[w:АбдуллаГабдулла АлишТукай|АбдуллаГабдулла АлишТукай]] әкияте)''
 
Нәкъ Казан артында бардыр бер авыл — Кырлай диләр;<br />
Борын заманда башы бүрекле, аягы төкле бер үрдәк бул­ган. Ул үзе, сайрый белмәсә дә, күргән бер кошына, хайваны­на, ерткычына озак-озак итеп яңа хәбәрләр сөйләргә ярата икән. Тегеләр аның сүзләрен тыңлый-тыңлый арып бетәләр, я бөтенләй тыңламый ташлап китәләр икән. «Ишеттеңме бер яңа хәбәр? Сиңа гына сер итеп сөйлим»,—дип башлап китә торган булган ул сүзен.
Җырлаганда көй өчен «тавыклары җырлай» диләр; <br />
 
Гәрчә анда тугъмасам да, мин бераз торган идем, <br />
Бердәнбер көнне йорт хуҗасы үзенең этен иярткән, корыч балтасын биленә кыстырган да урманга киткән. Йортындагы һәрбер кош-кортына: «Өйдә юклыгымны берәүгә дә белдермәс булыгыз!»— дигән.
Җирне әз-мәз тырмалап, чәчкән идем, урган идем. <br />
 
Ул авылның, — һич онытмыйм, — һәр ягы урман иде, <br />
«Нигә белдермәскә кушты икән?»— дип, үрдәк йөдәп чык­кан, ләкин ни өчен икәнен һич төшенә алмаган.
Ул болын, яшел үләннәр хәтфәдән юрган иде. <br />
 
Зурмы? дисәң, зур түгелдер, бу авыл бик кечкенә, <br />
Кош-кортлар хуҗаларыннан башка бер кич кунганнар, берни булмаган. «Икенче көнне дә кайтмас бу»,—дип, алар хуҗаны чакырып кайтырга берәрсен җибәрергә булганнар. «Син очасың да, син йөзәсең дә, син йөгерәсең дә, син бар!»— дигәннәр алар үрдәккә...([[Сертотмас үрдәк |дәвамы]])
Халкының эчкән суы бик кечкенә — инеш кенә.<br />
Анда бик салкын вә бик эссе түгел, урта һава, <br />
Җил дә вактында исеп, яңгыр да вакытында ява. <br />
Урманында кып-кызыл кура җиләк тә җир җиләк; <br />
Күз ачып йомганчы, һичшиксез, җыярсың бер чиләк. <br />
Бик хозур! рәт-рәт тора, гаскәр кеби, чыршы, нарат;<br />
Төпләрендә ятканым бар, хәл җыеп, күккә карап...([[Шүрәле|дәвамы]])
 
<h2 style="letter-spacing:0.1em; style="border: 1px solid #8FBC9A; text-align:center; font-weight:bold; margin:0px 0px 1px 0px; padding:1px 1px {{#ifeq: Les cuisines | 180% | 1px | 1px }} 5px; font-size: Les cuisines |180%; font-variant:small-caps;color: #000000;"></h2>
[[Файл:ЙомрыИл икмәкгизүче бака.JPGpng|200px180px|left]]
:'''[[ЙомрыИл икмәкгизүче бака]]''' <br />''(русВсеволод халыкГаршин әкияте)''
 
Әби белән бабай бик тату яшәгәннәр. Бервакыт бабай әбигә карап:
 
— Карчык, икмәк пешерер идең? — дигән.
 
Яшәгән, ди, дөньяда бер бака-бакылдык. Ул сазлыкта чебен-черкиләр аулаган, үзенең дуслары белән бакылдаган.
— Нәрсәдән пешерим соң, он юк бит.
 
Бервакыт шулай, кәкре агач ботагына ябышкан да җылы вак яңгыр астында коена икән.
— Эх, карчык, әрҗә төбеннән кырып, бура почмакларыннан себереп, бераз җыелмасмы?
 
— Их, бүген нинди яхшы, юеш һава! Дөньяда яшәве нинди рәхәт! — дигән бака. Тамчылар аның түшеннән, тәпиләреннән тәгәрәп төшәләр икән.
Әби, кечкенә генә канат белән әрҗә төбеннән, бура почмакларыннан себереп, бер-ике уч он җыйган.
 
Кинәт һавада «фью-фью-фью» дигән канат тавышлары ишетелә. Бу шулай итеп үрдәкләр очуы икән. Ул арада үрдәкләр бака яши торган сазлыкка килеп төшәләр.
Әби шул оннан йомры икмәк пешергән дә тәрәзә төбенә суытырга куйган.
 
— Бак, бак! Әле очасы бик ерак. Тамак ялгап алырга , кирәк!— ди үрдәкләрнең берсе.
Икмәк тәрәзә төбендә тора торгач, кинәт сәке өстенә тәгәрәп төшкән, сәке өстеннән идәнгә, идән буенча ишеккә, аннан, бусага аша сикереп, өйалдына, өйалдыңнан тышкы баскычка, тышкы баскычтан ишегалдына, ишегалдыннан урамга чыгып, юл буйлап тәгәрәп киткән.
Икмәк юл буйлап тәгәрәп барганда, каршысына бер куян килеп чыккан:
 
Аларны күргәч, бака, куркып, яшеренә. Бераз уйлап торгач, ул үзенең шардай күзле башын судан чыгара. Үрдәкләрнең кая очканын беләсе килә аның.
— Икмәк, Йомры икмәк, мин сине ашыйм!—дигән аңар Куян.
 
— Бак, бак, инде салкыная башлады бу як! Тизрәк көньякка очарга кирәк!—ди икенче үрдәк... ([[Ил гизүче бака|дәвамы]])
— Син мине ашама, Кылый куян, мин сиңа җыр җырлармын,— дигән дә шунда ук җырларга тотынган.... ([[Йомры икмәк|дәвамы]])
 
|}
Чыганак — https://tt.wikibooks.org/wiki/Wikibooks:Әкиятләр_китабы