Хәзрәти Пушкин вә Лермонтов әгәр булса кояш, Ай кебек, нурны алардан икътибас иткән бу баш.
Булмый Пушкин шигърене һич хаинанә үз итеп, Булса да «Әлхәм» уку ул өр-яңа бер сүз итеп.
Аузын эт япмас, фәкать уйнар гариб сазым минем, Мокътәбислектә Жуковский — зур остазым минем. Кыйтга — өзек, кисәк, өлеш. Икътибас — файдаланып язу. Хаинанә — хыянәтчеләрчә. Гариб сазым — «шигъриятем» мәгънәсендә. Мокътәбислектә — файдаланып, ияреп язуда