Менә кич. Зур авыл өстендә чыкты нурлы ай калкып,

Габдулла Тукай

Тулы исеме Габдулла Мөхәммәтгариф улы Тукаев
Һөнәре шагыйрь, тәнкыйтьче, публицист
Сайт Тукай сайты

Көмешләнгән бөтен өйләр, вә сахралар тора балкып.


Авыл тын; иртәдән кичкә кадәр хезмәт итеп арган

Халык йоклый — каты, тәмле вә рәхәт уйкуга талган.


Урамда өрми этләр дә, авыл үлгән, тавыш-тын юк;

Авыл кыръенда бер өйдә фәкать сүнми тора бер ут.


Әнә шул өй эчендә ястүеннән соңра бер карчык

Намазлыкка утырган, бар җиһаннан күңлене арчып;


Күтәргән кул догага, яд итә ул шунда үз угьлын:

Ходаем, ди, бәхетле булсайде сөйгән, газиз угълым!


Тамадыр мискинәмнең тамчы-тамчы күзләреннән яшь;

Карагыз: шул догамы инде тәңре каршына бармас?


Аңлатмалар үзгәртү

Уйку — йокы.

Яд итү — исенә төшерү.

Булсайде — булса иде.